شعر با ه

شعر با ه ,شعر با ه شروع شه,شعر که با ه شروع شه,بیت شعر که با ه شروع شه,شعر که اولش با ه شروع شه,یه شعر که با ه شروع شه,شعر با حرف ه,شعر با حرف ه شروع شود,شعر با حرف ه شروع بشه,شعری که با حرف ه شروع شود,شعر که با حرف ه شروع بشه,شعری که با حرف ه شروع بشه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد که با حرف ه شروع می شوند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

به بازتابی از ارزش ها، خواسته ها، علاقه ها

و قوانین خودت تبدیل کنی.

شعر با ه

هفت سین هرسالم

سفره ی تنهایست

گوشه ی اتاقم

لحظه هایی رویایست

شعر با ه شروع شه

هفت سین اون هفت تا سین

آری هَمَـش، پُـر از سیــن

هفت سیـن وتـو، یاد بگیر

عیــدی خـود را بگیـــر

تازند و بَرند اهل جهان گوی تمدن

ای فارس مگر فارس ما را فرسی نیست

تو را می شکند

درست از همان نقطه ای که رد ترکت را به او

صادقانه نشان داده بودی !

خادم خانه همی شعر مرا می دزدد

کش فروشد عوض سیم و طلا در بازار

شعر با ه شروع شه

هوس مگمار در احکام اعمال الم حاصل

حصول سکه دل کو طلا و مس درم کردم

دل آواره ام طور رم آسوده دارد

اگر گرد ملال آورد صحرا را ارم کردم

شعر که اولش با ه شروع شه

هر دم به جستجوی تو صد بار آیم سوی تو

هر بار پیش روی تو خواهم که میرم بارها

من، همچو چنگ ار عربده، در سینه صد ناخن زده

صد نالهٔ زار آمده، از هر رگم چون تارها

می‌خواهم بگویم دوستت دارم

اگر چه انسان فراموش می‌کند

شعری که با حرف ه شروع شود

همیشه که نه

گاهی آدمی

دلش برای فاصله‌ها هم تنگ می‌شود

شعر با ه شروع شه

همه ی این ها برای توست

تا لبخندی بزنی

و من

آرام بگیرم

شعر با ه

همانجا که هستی ، بمان

اجازه‌ بده شعرها از من برایت بنویسند

اجازه بده برایت بخوانم

تا چه اندازه‌ از بدوِ دوست داشتنت

پیراهنِ فصل ها

زیباتر شده است

شعر که با ه شروع شه

همین که مرا می فهمی وُ

اجازه می دهی قلبم

بر گودی دستت آرام بگیرد، خوب است

شعر که اولش با ه شروع شه

همین که هر از گاهی شانه هایم را

به دستانِ نخیِ بادبادک‌های بهار می سپاری،

خوب است.

شعر با ه شروع شه

همین که می گویی “می روم” وُ

شبیهِ آمدنت قدم بر می داری،

خوب است.

شعری که با حرف ه شروع بشه

همین روزگاری که تو در حاشیه اش،

پرُ رنگتر از متنِ زندگی هستی،

خوب است.

شعری که با حرف ه شروع شود

همین که تو انسانی وُ من شبیهِ تو تنها می شوم،

مثالِ تو می گریم وُ

نزدیکِ تو می خندم، خوب است.

شعر که با ه شروع شه

همین،

همین های کوچکی

که جدی تر از اخبار مهمِ روز است،

برای دلهُره‌ی آینه و فردای من،

خوب است

شعر با ه

همینکه حلقه ی پیوند بینمان گم شد

شکوفه بر لبمان خالی از تبسم شد

شکست کشتی نوحی که بود خاطر جمع

فضای خانه چو دریای پرتلاطم شد

ای در تمام عرصه هاسنگ صبورم

ای یاوردیرینه ام کوه غرورم

شعر که با ه شروع شه

هی پلک های بسته راوامی کنی تو

رخسار زهرا را تماشامی کنی تو

دراین دیار بی کسی جان می سپاری

سرروی خاک سرد قبرستان گذاری

شعر با ه شروع شه

همت سر تسلیم به دیوار تو سوده

پیش از تو زنی لب به شهادت نگشوده

تو در دل سختی به پیمبر گرویدی

هر بار بلا را به سر و دوش کشیدی

شعر با ه

هنوز عطرِ تو مادر به جسمِ من جاریست

هنوز زخمِ نبودن به سینه‌ام کاریست

ز مصحف مددت یک ورق به جا مانده

میان آن در و دیوار لحظه‌ ی یاریست

شعر که اولش با ه شروع شه

همتت وقف مکتب توحید

ثروتت پشتوانه اسلام

هم سلام تو را رسانده خدا

هم به تو فخر کرده خیر الانام

شعری که با حرف ه شروع شود

هستی ات را به مصطفی دادی

هست خود بر تو داد داور تو

خالق لم یزل سلام تو را

می فرستاد بهر شوهر تو

شعر با ه شروع شه

هر کجا بر نبی جسارت شد

مثل شیر خدا خروشیدی

سال شد بر رسول عام الحزن

تا تو صورت به خاک پوشیدی

شهر مکه است شهر غربت تو

اشک “میثم” نثار تربت تو

شعر که با ه شروع شه

همه یکسره دست کرده بکش

برفتند پیشش پرستار فش

شعر با ه

وحشت سر رفتن از عشق

گریه های سر نداده

اولین بار اولین یار

اولین بار اولین بار

هم بسوزدت روزی، گرچه نیک خامی تو

کین تنور چون پر شد سنگ هیزمست اینجا

شعری که با حرف ه شروع شود

همین حاصلست اوحد رازی عشق

که خونم هدر کرد و مالم هبا

شعر که با ه شروع شه

همسایه‌ها می‌گویند علف

بی‌عار است

علف این باغچه اما

پرکار است و بیمار

حواسم نباشد شبانه

خفه می‌کند از دم

شب‌بوهای نوشکفته‌ام را

شعر با ه شروع شه

همچـنـانکـه بـرگ خـشـکـیده نمـاند بـر درخـت

مـایـه ی رنـج تـو بـاشـم رفـع زحمـت می کنم

شعر که اولش با ه شروع شه

هرگز تو هم مانند من آزار دیدی؟

یار خودت را از خودت بیزار دیدی؟

نام کسی را در قنوتت گریه کردی؟

از «آتنا» گفتن «عذابَ النّار» دیدی؟

شعر با ه

هوا سرد است اما اشکهایم

کمی تب دار می ریزد به دامن

نگاهم سرد و اشکم داغتر شد

مگر از تو چقدر راه ست تا من ؟

شعر که با ه شروع شه

هر چی سرم شلوغ شد رو قلبِ من اثر نذاشت

بدونِ تو دنیای من انگار تماشاگر نداشت

منو نمیشه حدس زد با این غرورِ لعنتیم

هیچوقت نخواستم ببینیم تو لحظه ی ناراحتیم

شعری که با حرف ه شروع شود

هر جا چراغی روشنه از ترس تنها بودنه

ای ترس تنهای من اینجا چراغی روشنه

اینجا یکی از حس شب احساس وحشت می کنه

هرروز از فکر سقوط با کوه صحبت می کنه

شعر با ه شروع شه

هنوز می پرستمت هنوز ماه من تویی

هنوز مومنم ببین تنها گناه من تویی

به ماه بوسه می زنم به کوه تکیه می کنم

به من نگاه کن ببین به عشق تو چه می کنم

شعر که با ه شروع شه

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می کنم

آینده ی این خونه رو با شمع روشن می کنم

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می کنم

آینده ی این خونه رو با شمع روشن می کنم

حاصل عمر گرانمایه همین بس که مرا

مدح دارای جهان از دل و جان آیین است

شعری که با حرف ه شروع شود

هر بنده که بگریخت ز احسان خداوند

آزاد کنش کاو نشود رام به بستن

بر زشت نکویی نتوان بست به زنجیر

از مشک سیاهی نتوان برد به شستن

شعر با ه شروع شه

هر که را وجدی نباشد کی بغلتاند سماع

آتشی باید که تا دودی بروزن برشود

ابر برجسب

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

جستجو